بسا روزه‏دار که از روزه خود جز گرسنگى و تشنگى بهره نبرد ، و بسا بر پا ايستاده که از ايستادن جز بيدارى و رنج برى نخورد . خوشا خواب زيرکان و خوشا روزه گشادن آنان . [نهج البلاغه]